#recenzjePi "Festiwal strachu" Graham Masterton

Przychodzę dzisiaj do Was z książką, po którą sięgnęłam, ponieważ odczułam pewną tęsknotę za jaskrawym obliczem horroru. Wybrałam zbiór opowiadań Mastertona z oczywistych powodów. Pierwszym jest fakt, iż to nazwisko bardzo znane w świecie tegoż gatunku. Drugi jest taki, że jeszcze nigdy nic jego nie czytałam. Jak było? A no było różnie, jak to często ze zbiorami jest opowiadań. Masterton rozpoczął tę podróż od krótkiego, jednokartkowego opowiadania "Sarkofag", które nie jest złe, ale ponieważ jest krótkie, nie zostaje na dłużej w pamięci. Domyślam się, że autor poruszył tu temat, który boli dzisiejsze społeczeństwo - czyli dążenie do doskonałości, co często kończy się np. anoreksją. Doceniam ten gest i pomysł również. Kolejne, to "Burgery z Calais" i tutaj przyznaję, że naprawdę podobało mi się. Jest oczywiście z typu "falki na wierzchu", ale każde z zawartych tu opowiadań takie jest, jednak to uczy i to dość skutecznie uczy, a może raczej oducza jedzenia fast foodów. Ja się już burgera nie tknę. "Bazgroła" jest chyba moim ulubionym tekstem w tej książce i zarazem inspiracją okładki. To świetnie napisana, błyskotliwa opowieść o tym, że najgorszą bestię najczęściej nosimy w sobie. I przyszedł czas na "Epifanię", czyli moim zdaniem najobrzydliwsze i przez to najsłabsze z opowiadań. Cóż... to jest pornos i musicie o tym wiedzieć. Rozumiem cel, w jakim powstało. Autor pokazuje tutaj niszcząco siłę dewiacji i chwała mu za to, ale nie trzeba posuwać się aż do takiego obrazowania, aż do takiej dosłowności. Moim zdaniem takie testy, jeśli trafią na podatny grunt, na jakieś młode dziecię, to uczynią w jego głowie wielkie, możliwe że nie do odwrócenia - spustoszenie. Jednak z ogólnym wnioskiem płynącym z ów tekstu zgadzam się.

"Posocznica" jest zaś obrazem chorego związku. Związku, który myśli, że przepełnia go miłość, a tymczasem jest to tylko obsesja. Współcześnie mamy niestety sporo takich par, wlepionych w siebie i głuchych na cały świat. Idąc dalej natykamy się na "Sąsiadów z piekła" i to jest naprawdę dobre. Opowiada o duchach przeszłości, które nie pozwolą o sobie zapomnieć - nigdy. Bardzo podoba mi się styl Mastertona, jest klimatyczny i naturalny. Wreszcie dotarłam do "Anty-Mikołaja", czyli opowieści o rzekomo prawdziwym Świętym Mikołaju. Gdyby nie to nadużycie - bo Święty Mikołaj istniał i jest Świętym kościoła katolickiego, jakby ktoś zapomniał - to uznałabym je za najlepsze. Tak czy owak podoba mi się. Ma w sobie tą bajarską moc, którą czuje się w zimowe wieczory siedząc przy kominku. Bądźcie grzeczne dzieci, bo... "Wizerunek zła" i "Camelot" powstały na skutek inspiracji autora wierszem Tennysona "The Lady of Shallot" i ich głównym obiektem jest lustro, które to ma właściwości dość demoniczne. Oba są dobre, ale bez fajerwerków. MAsterton odrzuca mnie często od swoich opowiadań tym wszędobylskim, wyuzdanym seksem. To nie są opowiadania dla dzieci, ale nie są też dla młodzieży... tak uważam. Ostatnim jest zaś "Towarzystwo Współczucia" i ono należy do tych lepszych. Ciekawie ukazuje żal, smutek, rozpacz po śmierci ukochanej osoby.

Każde z opowiadań jest poprzedzone słowem o nim od pisarza. Tłumaczy nam, czytelnikom, co go zainspirowało i jak powstawało. Bardzo mi się ten zabieg podoba, świetnie się to czyta, jak zresztą całą książkę, bo Masterton ma bardzo dobry styl. Musicie jednak wiedzieć, że jest to horror ekstremalny, z flakami, krwią, odciętymi głowami no i tym seksem, który wręcz krzyczy z kartek. To jaskrawe oblicze grozy, które nie jest moim ulubionym, ale ponieważ horror, jako taki, bardzo lubię, to staram się sięgać po wszelkie jego oblicza. Te opowiadania się obrzydliwe, ale one takie miały być, takie ich zadanie. Nie wywołują strachu, tylko wstręt i są przewidywalne, tak bardzo przewidywalne, że niemal od pierwszego zdania wiesz, jak to się potoczy - ale w tym przypadku i to nie jest zarzutem. Tu chodzi o uwypuklenie ludzkich dewiacji, a dewiacje są raczej oczywiste, nie ma w nich tajemnicy, tylko niszczycielska moc.

  

6/10 

dobry zbiór, ale trzeba wiedzieć, po co się sięga i co to jest, aby nie zostać znokautowanym przez obrzydzenie 

Wydawnictwo REBIS 

π