#recenzjePi "Przygoda w Greenglass House" Kate Milford

REWELACJA! Przepadałam w tej książce! To znakomita opowieść, która łączy w sobie dickensowskie rozmiłowanie do barwnych opisów i błyszczących szczegółów z aferą w stylu Agathy Christie. Chociaż to połączenie może wydawać się nieco dziwaczne, tutaj gra jak Chopin na pianinie.

Bohaterowie są wyraziści, świetnie napisani. Moją ulubienicą jest Meddy (i była nią od samego początku do samego, fenomenalnego końca). Bardzo polubiłam Milo, który jest postacią skomplikowaną, zmagającą się z faktem, że jest adoptowany i nie wie nic o swoich biologicznych rodzicach. Już przez to, przez psychologiczne, mistrzowskie rozpracowanie problemu jakim jest szukanie swojego miejsca w świecie, odpowiedzi na pytania: kim jestem? i skąd pochodzę?, oraz gdzie jest mój dom? sprawia, że ta książka jest cenna, a nawet bezcenna. Mamy tu dodatkową trudność, ponieważ Milo wygląda inaczej niż wszyscy - jest Chińczykiem. Dziecko, które musi odnaleźć się w świecie, w którym nic nie jest... powiedzmy, że nie jest "normalne", sięga po ponadczasową broń - wyobraźnię.

Jednak moim ukochanym bohaterem i jednocześnie GŁÓWNYM bohaterem jest tytułowy Greenglass House, czyli dom wyjątkowy, zajazd dla przemytników, miejsce niezwykłe, owianie tajemnicą, pełne ukrytych skarbów i... duchów. Posiadłość, która jest domem Milo i jego rodziców skrzypi, trzeszczy, mówi, czasem krzyczy, ale dla domowników jest wyrozumiała i na oko widać, że ich kocha.

Katie Milford stworzyła niesamowity klimat, a zagadka, którą rozwiązujemy razem z Milo i Meddy nie ma w sobie nic z banału. To mądra opowieść o przyjaźni, rodzicielstwie, nietypowym dzieciństwie, poświęceniu i odwadze. Pisarka zachwyciła mnie... właściwie wszystkim. Mamy tu cudowne słownictwo, które pobudza wyobraźnię : przechera, wagabunda, watażka, poganiacz... (wielkie brawa dla tłumaczki Anny Anity Wichy). Jednak moje serce skradł inny zabieg fabularny, a mianowicie opowieści w opowieści. Milo wpada na pomysł (który nie do końca był jego, ale on go wyartykułował), by wszyscy goście opowiedzieli po jednej historii, a musicie wiedzieć, że goście, którzy przebywają w Greenglass House, nie są zwyczajni - są DZIWNI. Każda z postaci ukrywa jakąś tajemnicę, która związana jest z Zajazdem Greenglass. Jakie tu mamy smakowite historie, od legend do wspomnień, aż po opowieści o duchach, a wszystko to, nawet najbardziej nieprawdopodobne, zdaje się być prawdziwe.

Autorka doskonale wyczuwa, kiedy ma na dworze zagrzmieć, kiedy ma błysnąć, kiedy prąd ma wysiąść, a kiedy ma padać śnieg. Ja jestem oczarowana: językiem, wielką skarbnicą różnych podań, galerią postaci, wykreowaną atmosferą, poruszanymi problemami i brakiem moralizatorstwa - to jest po prostu świetna książka i nie mogę się doczekać, jak sięgnę po następne tomy.

Na koniec wypada wspomnieć o wydaniu. Jestem dumna, że nasze, polskie wydanie jest najładniejsze (przeglądałam na goodreads wszystkie i nasze wymiata). Ilustrację na okładce wykonał Maciej Szymanowicz, a :Dwukropek jak zawsze spisał się na złoty medal.

dziwni goście, tajemniczy dom i dwoje dzieci, które odkryją sekrety - także swoje

8/10

tom 1

seria Greenglass House

Wydawnictwo :Dwukropek

π