#recenzjePi "KOBIETA W CZERNI / RĄCZKA" Susan Hill

Dawno nie czułam takiej radości z czytania, to była idealna, podszyta lękiem i dystyngowanym niepokojem przygoda. Susan Hill mnie całkowicie oczarowała. Jej styl, to w jaki sposób buduje napięcie, jak subtelnie straszy, w tym najlepszym z możliwych stylu - rewelacja! Właśnie tego szukam w opowieściach o duchach, w horrorach. Flaki na wierzchu wywołują we mnie jedynie obrzydzenie, ale mała, zimna, dziecięca rączka, która wsuwa się w moją... to ma moc!

Znajdziecie tutaj dwie historie. Jedna osadzona w przeszłości, druga raczej współczesna. KOBIETA W CZERNI i RĄCZKA, to klimatyczne, warte poznania opowieści, które świetnie się czyta i których najmocniejszą stroną jest klimat, mroczny, mglisty, z odgłosami skrzypiących w końcu długiego korytarza drzwi, z szeptem chłopca, którego już nie ma... a raczej, który nigdy nie odszedł. Mamy tu do czynienia z dreszczem wysmakowanym, nienachalnym, czającym się w cieniu bujanego fotela. Zupełnie przepadłam w tym pisarstwie Susan, która choć czerpie ze znanych i raczej prostych motywów, to robi z poczucia osamotnienia mistrzostwo grozy.

KOBIETA W CZERNI, była mi znana z filmu z Danielem Radcliff'em, który bardzo lubię, ale wierzcie, czytanie sprawiło mi ogromną przyjemność i odkryłam tę opowieść na nowo. Może niektórzy powiedzą, że autorka gra zdartą płytę, że jest powtarzalna, że to już było - i co z tego! To jest świetne, to mnie przyciągnęło od pierwszego zdania. Lubię te tradycyjne duchy, to staromodne straszenie, te opowieści przy kominku, tę dobrą narrację pierwszoosobową, snute przez bohatera wspomnienia, które nie są dziką ideologią, tylko pięknymi rozważaniami na temat życia i śmierci i tego, co po tej śmierci może jeszcze się stać. KOBIETA W CZERNI jest taką arystokratką wśród zalewającej nas masy horrorów o niczym, o pierdzących kosmitach i potworach chcących nas pożreć, bo człowiek tak świetnie smakuje. Wraz z Arthurem Kippsem, młodym adwokatem wyruszamy w podróż do Domu na Węgorzowych Mokradłach (widzicie jak to brzmi!). Wsiadajcie razem z nim do tej dwukółki i wio, przez mgłę.

RĄCZA jest trochę inna, może dziać się teraz, to czasy, gdzie samochodem możemy dotrzeć wszędzie, a samoloty latają w odległe miejsca i dziś Londyn, a jutro Nowy Jork - to codzienność. I faktycznie jest to codzienność dla antykwariusza - Adama Snow'a, który obsługuje tylko tych najbogatszych klientów, których stać na First Folio Szekspira. Zaraz wpadłam w tę historię i nie mogłam się od niej oderwać do ostatniej kartki. Podziwiam Susan Hill za precyzyjność, za szacunek do tradycji, za wyglądającą z jej słów godność osoby ludzkiej. Zimna RĄCZKA dziecka, chłopca... samotna RĄCZKA... ale i RĄCZKA szukająca zemsty. Pozwolicie by was złapała po zmroku i poprowadziła w krainę największych koszmarów?

Cieszę się, że Wydawnictwo Zysk i S-ka ostatnio wydaje wiele takich pozycji i wydaje je naprawdę pięknie. Ta książka wygląda na półce ślicznie, a to przecież też ma znaczenie, może nie największe, ale nie oszukujmy się - ma. Mam nadzieję, że jeszcze zobaczę w zapowiedziach nazwisko Susan Hill, bo urzekło mnie to jej bajanie. Ja jestem na TAK i bardzo was zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję.

stare, dobre straszenie - dla mnie rewelacja

8/10

Wydawnictwo Zysk i S-ka

π