#recenzjePi "Gudu i Gwai" Maria-Luisa Uth,

Absolutny zachwyt! Coś pięknego! Jestem zauroczona tą książką - książką, która czule otula nasze smutki, nasze troski, nasze kompleksy... nasze poranione życia... a jest to przecież książka dla dzieci. Taką książkę dla dzieci polecam! Takiej sobie życzę i życzę jej dzieciom, bo one jak nikt inny potrzebują zrozumienia piękna.

GUDU I GWAI, to abstrakcyjna, osnuta czarem, realizmem magicznym opowieść o dwójce bohaterów - dziwnych? smutnych? tak o sobie myślą... Maria-Luisa Uth pokazała nam fascynujący świat, onieśmielająco barwny, zaludniony różnorodnością. Na oko jest to świat idealny, baśniowy, ale gdy czytamy historię GUDU I GWAIA widzimy, że oni tego nie widzą. My na nich patrzymy i się zachwycamy, a oni się siebie boją. Boją się swoich ułomności, boją się niezrozumienia, osamotnienia i ten strach zamyka ich w więzieniu... w domu, który zamknął ich życie w muszli ślimaka.

Baśń o radzeniu sobie z kompleksami i ograniczeniami - wreszcie baśń o sztuce kochania siebie, o samoakceptacji. To trudne i nie tylko jest to trudne dla dziecka, ale i dorośli mają z tym problem. Nagminnie siebie ulepszamy, zakładamy maski i przestajemy dostrzegać, że ów maska straszy, stawia granice, przeraża... gdy tymczasem nasza "skromna" i niedoskonała twarz mogłaby podbić niejedno serce.

Tekst jest prosty, nie ma go dużo, jest celny i przez to jasny dla każdego. Fajerwerki pojawiają się przy połączeniu tego właśnie niepozornego testu z ilustracjami - WSPANIAŁYMI! Te obrazy wzruszają, przyciągają do siebie, uwodzą, zadziwiają. Piękna książka! Piękna rzecz! Mądra i Piękna... Oczywiście polecam.

kim jestem - zapytało lustro moją twarz

9/10

Wydawnictwo Dwie Siostry

π