#recenzjePi "Pułapka" Lilja Sigurdardóttir

Dwie rzeczy mi się w tej książce podobały:

1. okładka

2. nazwisko autorki

reszta to totalna bzdura i nieporozumienie. 

Najgorsza była główna bohaterka, która ze strony na stronę wykazywała się coraz to większą głupotą. To, że autorka zrobiła z niej sprytną przemytniczkę, jest bardziej niż komiczne - żałosne. Opisana w "Pułapce" kobieta nie dała by sobie rady z przemytem kokainy, jej niestabilny charakter, skłonność do popadania w romanse i brak zdrowego rozsądku, wykluczają ją z bycia twardą i opanowaną podczas kontroli na lotnisku. Dziwię się, że Lilja Sigurdardottir nie postawiła na to, co dałoby jej powieści świeżość i niepowtarzalność - mianowicie ISLANDIA.

Co mnie najbardziej, podczas lektury zdenerwowało? A to, jak Sonja wolno kojarzyła fakty, jak dała się "wydymać" dosłownie i w przenośni i jak bezmyślnie wplątała w to swojego syna. To, co zadziało się na końcu tego tomu, może i trochę ją w moich oczach zrehabilitowało, ale tylko trochę i tylko przez chwilę - bo jej decyzje z przeszłości, nic nie straciły na bezdennej nieodpowiedzialności w świetle faktów, które poznała dopiero po ich podjęciu.

odradzam - ta książka to prawdziwa czytelnicza p u ł a p k a

3/10

* 3 gwiazdki - bo przeczytać można, język poprawny (ale niezachwycający), czyta się szybko

tom I

cykl Reykjavik Noir

Wydawnictwo Kobiece

 π