#recenzjePi "HISTORIA NATURALNA SMOKÓW pamiętnik Lady Trent" Marie Brennan

Gdy zobaczyłam tę książkę, gdy przeczytałam tytuł – no nie mogłam sobie darować! Pomysł iście zjawiskowy, okładka przyciąga uwagę błyskawicznie… tytuł zmusza do sięgnięcia… a jednak się zawiodłam.

Moje oczekiwania były ogromne, więc i zawód duży. Nie mogę napisać, że jest to doszczętnie złe, bo takie nie jest. To dobra rozrywka, tylko pełna głupotek, ale zacznę od początku.

„HISTORIA NATURALNA SMOKÓW Pamiętnik Lady Trent”, to jak nazwa głosi, pamiętnik. Zapis przeżyć kobiety, która postanowiła badać smoki. Teraz, z perspektywy czasu, gdy jest już starszą panią, spisuje swoje losy i dzieli się przemyśleniami. I ludzie! Jakże ona mnie irytuje! Okropna bohaterka, doprawdy okropna! Och droga Marie Brennan dlaczego uczyniłaś ją tak głupią?! Nie rozumiem…

Po pierwsze tytułowa Lady Trent swoje przygody, a przynajmniej te zawarte w ów książce, przeżywa w bardzo młodym wieku – na samym początku jest zaś zupełnym dzieckiem (lat 7), jednakże nie przekracza w ciągu całej historii 19 roku życia – czyli jest bardzo młoda. W wieku 17 lat wychodzi za mąż i trafia oczywiście na wspaniałego, wyrozumiałego, przystojnego i majętnego człowieka, który wspiera ją w „smoczej pasji”. Ach jakie to życie jest łatwe, proste i przyjemne! Nieprawdaż?  

Po drugie, jej osiągnięcia nie są skutkiem inteligencji, mądrości… o nie! Ale wręcz przeciwnie, nieocenionej głupoty. Tak, Lady Trent jest głupia i to strasznie głupia, a już najgorsze jest jej „poczucie humoru”, które nie jest oczywiście poczuciem humoru, bliżej temu raczej do złośliwości, bądź zwyczajnie „przemądrzalstwa”, które wynika UWAGA z jej wspaniałego pochodzenia, bo przecież ona jest Lady. Ta osóbka zupełnie, ale to zupełnie nie zasłużyła sobie na chwałę, którą osiągnęła – wolą przypadku i szczęścia na zasadzie „głupi ma szczęście”, „złego diabli nie biorą”.

Po trzecie, jej decyzje sprowadzają ciąg nieszczęść, rzecz jasna nie na nią, za to na wszystkich w koło. Jest samolubna, zarozumiała, pyszna, nie szanuje ludzi i dzieli ich ze względu na pochodzenie i umiejętność wysławiania się. Straszna bohaterka!

Lecz są też miłe aspekty tej lektury, a mianowicie ilustracje Todda Lockwooda. Facet uratował tę książkę, a przynajmniej znacznie umilił mi czytanie (szkoda, że nie było więcej ilustracji, a mniej tekstu).

Ogromnie żałuję, że tak to napisano, że to takie kiepskie, bo nawet w przesłaniu jest dość ubogie i nie broni się. Jest to książka dla nastolatków, a raczej nastolatek i jedyne, co może przynieść dobrego, to zainteresowanie biologią – więc lekka pochwała jej się należy. Ogólnie nie jest najgorzej. Myślę, że gdybym miała mniejsze oczekiwania, nie byłabym dla tej pozycji taka surowa… choć nie, jednak byłabym… ze względu na główną bohaterkę. Rajcu! Takiego ego ze świecą szukać.

5/10

 bo właściwie książka jest znośna, przeciętna i te ilustracje ratują, no i tytuł, który fajowo wygląda na półce

tom I

cykl Pamiętnik Lady Trent

Wydawnictwo Zysk i S-ka

 π