#recenzjePi "Współrzędne tęsknoty" Shubhangi Swarup

Książki z Serii z Żurawiem zawsze mnie czymś zaskakują. Są oryginalne, nietypowe, metaforyczne, zazwyczaj melancholijne i filozoficzne... i WSPÓŁRZĘDNE TĘSKNOTY Shubhangi Swarup także takie właśnie są. To książka przedziwna, przepełniona realizmem magicznym, który zawsze wypływa z kontekstu historycznego, jest jak gąbka, która wchłonęła i prawdziwy świat i ten magiczny, wymyślony, pełen duchów i rozmów z naturą.

Uczciwie ostrzegam, że nie czyta się tej książki łatwo. Mnie zajęło dobre parę dni jej przeczytanie, ale nie żałuję. To literatura ambitna, która wymaga od czytelnika cierpliwości i uwagi. Język jest pokręcony, zdania zawiłe a metafory nieoczywiste i potrzebujące wiedzy historycznej dla ich pełnego zrozumienia. Tak... WSPÓŁRZĘDNE TĘSKNOTY, to nie jest lekka książka.

Składają się na nią cztery opowieści, pozornie ze sobą nie związane... ale tylko pozornie. Łączy je natura, nierozerwalna nić, która na wieki spaja człowieka z przyrodą 0- tylko, że człowiek przestał słuchać. Dostajemy tu masę opisów, natura kipi w tej opowieści, jest jedną z głównych bohaterek, jest spoiwem, duchem tej książki.

Te historie skłaniają do zadumy, do refleksji - są smutne, ostateczne, nieodwracalne, ale barwne, kipiące energią zieleni, błękitu, rykiem natury, jej krzykiem, lub pieśnią na dobranoc. Jeśli zastanawiacie się o czym tak naprawdę jest ta książka, to jest po prostu o nas, o naszych słabościach, o skłonności do popadania w tandetę, o ślepocie emocjonalnej i o tym, że jest dla nas ratunek.

Okładka jest przepiękna - chyba najpiękniejsza z Serii z Żurawiem. Uwielbiam jej barwność, optymizm i magię, jaką wprowadza od pierwszego wejrzenia. Polecam! Ambitne, trudne, wartościowe i inne.

chodź, opowiem ci baśń

Seria z Żurawiem

bo.wiem

Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

egzemplarz recenzencki

 π