#recenzjePi "Esio Trot" Roald Dahl

Jestem oczywiście zachwycona tą historyjką, choć wywołuje ona we mnie, że tak to ujmę, moralnie mieszane uczucia, to faktem niepodważalnym jest kunszt autora, jego umiejętność tworzenia zabawnych opowieści, które niby zwyczajne, opowiedziane są w magiczny, przyciągający sposób. Roald Dahl był mistrzem oryginalnego języka, miał wielki talent do konstruowania słownych łamigłówek i posiadał wyjątkowe, charakterystyczne i odważę się zauważyć, że niepowtarzalne poczucie humoru.

Esio Trot to przykład tego właśnie kunsztu, popis pomysłowości, językowej zabawy, którą pisarz ubrał w opowieść o miłości ślepej i może nawet nieco obsesyjnej - w moim mniemaniu (ale każda miłość taka trochę chyba jest). I tu właśnie pojawia się ten etyczny rozdźwięk, ponieważ główny bohater cóż... miłość zdobywa poprzez podstęp, żeby nie rzec, poprzez kłamstwo.... oszustwo... Owszem, koniec szczęśliwy, ale jednak nie chciałabym być oszukiwana przez mężczyznę, któremu postanowiłam powiedzieć sakramentalne "tak". Jednak nie chcę się czepiać, bo jak pisałam, ogromnie mi się podobało, choć nie wiem, czy jest to przykład opowieści, na której dzieci powinny się wzorować. Ale, ale... po dłuższym zastanowieniu... w miłości i na wojnie - wszystkie chwyty dozwolone? :) Sama nie wiem, ale wiem, że to świetnie napisana opowiastka. Bawiłam się przednio, a najlepszy był oczywiście Alfie. Czytałam w oryginale i tak czytać polecam. 

* i te ilustracje Quentin Blake - uwielbiam ich styl, klimat tak absurdalny, jak treść :) 
* ale możliwe... że to źle odczytałam, a Pani Silver o wszystkim wiedziała i tylko uśmiechała się pod nosem, co też ten jej zalotnik wyprawia, zamiast zaprosić ją na randkę zmniejsza i powiększa jej żółwia - a przecież można by prościej :) 
* ach i mała podpowiedź "Esio Trot" przeczytajcie od tyłu :D 

7/10 bardzo, bardzo dobre !!!

Wydawnictwo Penguin Books Limited 

 π