#recenzjePi "NOCNY OGRODNIK" Jonathan Auxier

Opowieści mają wielką moc, potrafią czasem nawet uratować życie. Zawsze o tym wiedziałam i wie to również autor "Nocnego Ogrodnika" Jonathan Auxier. To wyjątkowa książka, pełna tajemnic, odwagi i grozy, która czai się w niebezpiecznych marzeniach - tak, bo widzicie, w stwierdzeniu, które mówi, by uważać, czego sobie życzysz... jest wiele prawdy.

"Nocny Ogrodnik" tak bardzo mnie wciągnął, że przeczytałam go praktycznie w jeden dzień (pierwszy rozdział zaczęłam parę dni temu, a dzisiaj doczytałam resztę, czyli ok. 360 stron). Jest to świadectwo zwinnego pióra, świetnego stylu i fascynującej historii. Pisarz zafundował mi wiele przyjemności, przyprawił o mocniejsze bicie serca i podarował kufer pełen inspiracji.

Najbardziej podoba mi się w tej książce nacisk na siłę, jaką mają w sobie opowieści. Czar, jaki roztacza dobra historia potrafi zahipnotyzować nawet najtwardszego zawodnika. Poznajemy rodzeństwo, które musi samo radzić sobie w życiu. Rodziców nie ma, jest tylko pustka i desperacka ucieczka od sierocińca. Molly opiekuje się baratem jak potrafi, a jej największą bronią przeciw światu są właśnie opowieści, to urodzona bajarka. Kip zaś jest obdarzony odwagą, która dodaje im obojgu wiary, że pomimo trudności, wszystko na końcu będzie dobrze. Trafiają do tajemniczego domu, który jest owiany złą sławą i każdy mądry człowiek trzyma się od niego z daleka.

Dom ten stoi blisko pewnego dziwnego drzewa - drzewa, które wręcz z niego wyrasta. Cóż to za okaz i dlaczego mieszkańcy pozwalają, by ów okaz panoszył się pod ich dachem? Sprawa jest poważniejsza, niż mogłoby się na początku wydawać. lecz drzewo nie jest jedynym problemem... problem największy stanowi upiorny Nocny Ogrodnik. Człowiek? Duch? A może żywy trup? Chodzi w cylindrze, z konewką i zgniłymi liśćmi przyklejonymi do butów. Brzmi dobrze? No ja myślę!

Jonathan Auxier tak naprawdę snuje opowieść o wielkiej niewoli, o łańcuchach, w które niemal zawsze sami się zakuwamy. Rozpaczliwie pragniemy rzeczy, których nie możemy mieć. Pogrążamy się w smutku. Wpadamy w otchłań szaleństwa... a Nocny Ogrodnik karmi swoje żarłoczne drzewo naszą energią, wysysa z nas chęć życia, łamie nas, zabija. To bardzo mądra książka i jestem pewna, że zarówno stary jak i młody wyniesie z niej coś dla siebie.

Nie mogę nie wspomnieć o cudownym wydaniu. Okładka, na której widnieje ilustracja Macieja Szymanowicza sprawia, że to najpiękniejsza szata, spośród tych, które powstały. Serio! Żadne zagraniczne wydanie nie dorównuje temu, naszemu, polskiemu. Jestem dumna.

"Nocnego Ogrodnika" oczywiście polecam. Sięgnijcie po tę pozycję niezależnie od ilości wiosen na karku. Ta książka ma szansę spodobać się każdemu... zwłaszcza, że jest bardzo, ale to bardzo tajemnicza...

uważaj, czego pragniesz

8/10

Wydawnictwo :Dwukropek

π