#recenzjePi "WIERSZE PRAWIE WSZYSTKIE" (tom I) Agnieszka Osiecka

Nie mogłam sobie wymarzyć lepszej książki na rozpoczęcie Nowego Roku 2021. W ten wyjątkowy dzień, w którym chcemy zostawić to, co stare i niedobre za sobą, a przywitać nowe i miejmy nadzieję, że tylko dobre - piszę sobie tutaj o Osieckiej, poetce, matce pięknych polskich piosenek i wierszy, w których każdy odnajduje coś innego - coś swojego.

Dzisiaj przychodzę do was z pierwszym tomem: WIERSZE PRAWIE WSZYSTKIE TOM I Agnieszki Osieckiej, ale zdradzę zaraz, że drugi jest tak samo arcymistrzowski i w wydaniu i w treści. W środku znajdziemy teksty znane i mniej znane, a dla mnie większość (wstyd) była nieznana - do tej chwili. Osiecka miała wrażliwość we krwi i oko... uważne, spostrzegawcze, do kości ludzkie i to serce - skomplikowane, czasem szczęśliwe, lecz tylko w chwili, bo częściej jednak cierpiące. Takie jest życie, niezabawne, ale barwne i ona potrafiła o tym życiu pisać jak mało kto. Jej słowa czasem szokują, bo nie są jednoznaczne, a rzeczy ładne ukazane często w cieniu szaleństwa i codziennej goryczy, jak te krasnoludki od sierotki Marysi... bo jakie to były krasnoludki?

Zawsze kochałam wiersze Agnieszki Osieckiej i wszystkie piosenki, których słów jest autorką. Miała talent do portretowania rzeczy zwykłych w niezwykły sposób - w sposób poetycki, a prosty, delikatny, a mocny. Uwielbiam jej "HERBACIANE NONSENSY"

"Już wieczorna godzina

zeskakuje z komina,

zaraz lampę słoneczną punktualny zgasi wiatr (...)"

Łączyła słowa i tworzyła z nich głęboki, wnikliwy obraz człowieczej duszy. Nie wiem jak to robiła, ale umiała najprostszą czynność przekuć w złoto i nadać jej nieoczywistego znaczenia. Jest tak chociażby w tekście piosenki "NIE SPOCZNIEMY", którego chyba nikomu nie muszę przytaczać i polecam wyszukać sobie zaraz, tak na Nowy Rok, i wysłuchać i zaśpiewać jeszcze raz!

Podczytuję sobie codziennie te zawsze aktualne treści, a w Sylwestrową noc wręcz w nich utonęłam. Dają siłę, ale i zmuszają do zatrzymania się, do wartościowania, do stworzenia listy rzeczy koniecznych, ważnych, niezbędnych i nie ma w nich pieniędzy, okazuje się, że zawsze na takiej liście jest drugi człowiek i strach przed samotnością, od którego wszyscy uciekamy. Jest też zdrowie - i nie zapominajmy, że to psychiczne również jest nam do szczęścia potrzebne.

Agnieszka Osiecka była niezwykłą kobietą. Kobietą na sto procent, na zawsze, do końca. Piękna i smutna, lecz z wielkim poczuciem humoru i potrafiąca kochać, choć czasem nieudolnie, ale nie z własnej winy - bywa, że winny jest tylko świat. My wszyscy tak właśnie kochamy, smutno, z potknięciami, na zmianę, bywa, że na pół etatu, bo na cały nas nikt nie chce przyjąć. Podpisujemy umowy na zlecenie, błąkamy się po ziemi i spotykamy "NIEDOBRE KRASNOLUDKI", które pchają nas do wódki... OT CO! Lecz my "NIE SPOCZNIEMY"! i na przekór wszystkim przetrwamy z tymi naszymi kulawymi miłościami.

"WIERSZE PRAWIE WSZYSTKIE" TOM I , to piękna książka, bo nie mogło być inaczej. Treść jest strzałem w dziesiątkę i możecie brać zarówno TOM I jak i II z zamkniętymi oczami. Wydawnictwo Prószyński i S-ka jak zawsze spisało się na medal. Piękna okładka, w delikatnym kolorze (jak poezja Osieckiej - jak różowa mgła), a w środku słowa, słowa, słowa i fotografie Pani Agnieszki, tak samo piękne, jak jej talent... bo to była piękna kobieta.

"Tych kilka słów,

tych kilka nut,

to niewiele..."

ale uwierzcie mi - to jest warte waszej półki

10/10

TOM I

Wydawnictwo Prószyński i S-ka

π