#recenzjePi "Wszystkie kwiaty Alice Hart" Holly Ringland

Ta książka jest po prostu DOBRA i nic więcej. Czytało mi się ją czasem dobrze, a czasem miałam wrażenie, że obijam się o każde zdanie, jak o ostry kant. Czuć, że to debiut, oczywiście dobry debiut, a dla autorki nawet wyśmienity, ponieważ kto nie chciałby tak zadebiutować - wydać pierwszą książkę i to od razu w 20 krajach!

Nie uważam jednak, że jest do świetna historia, a już na pewno nie jest świetnie napisana. Pewne opisy, miałam wrażenie, że były pisane na zasadzie "zapchaj dziura". Pomysł otarł się o genialność, owszem, te kwiaty, sposób wydania! BAJKA! Lecz sama treść, no coś mi tam momentami mocno zgrzytało.

Jest to opowieść o ciągłym traceniu czegoś, bo życie właściwie na tym polega. Każdego dnia coś tracimy - chociażby czas... To też historia upadania i podnoszenia się.

Co do głównej bohaterki... tak jak polubiłam Alice, jako małą dziewczynkę, tak mnie denerwowała jako 26 latka. Jej babka, to już w ogóle przegięła pałę! Zwłaszcza jeśli chodzi o kwestię z Oggim - o zgrozo!!!

I tu dochodzę do sedna sprawy i do tego, czego nie mogę pojąć - mianowicie, ja nie lubiłam żadnego z bohaterów tej książki. To mi się nie zdarza często, a raczej zdarza mi się to wyjątkowo rzadko. Przeczytałam, zarejestrowałam i teraz odkładam na półkę. Moim zdaniem coś tutaj poszło nie tak...

6/10

* Książka ta miała niewątpliwie jedno - doskonałą reklamę, o której pewnie każdy początkujący pisarz marzy, marketing pierwsza klasa.

* Jeśli już mam wysupłać jakichś miłych bohaterów, którzy nie działali mi na nerwy, to: Oggi i Sally. Niestety nie ma ich zbyt wielu na kartach książki, więc i trudno tak naprawdę ich ucieleśnić, są więc, tak jak reszta, wyłącznie papierowi. Wydaje mi się, że wszystkim postacią, stworzonym przez Holly Ringland, brakuje "mięsa".

* Muszę napisać, że pomimo ogólnego rozczarowania, zdarzyło się parę wzruszeń podczas czytania.

* Kwiaty - świetna ciekawostka dla kogoś, kto w tym nigdy nie siedział, ale i tu jest pewne "ale". W trakcie czytania zaczęłam męczyć się tym ciągłym wciskaniem, gdzie się da, znaczenia kwiatów. Serio? Cała Australia, jeśli nie zna symboliki kwiatów, to siedzi na googlu i ją googluje? Zwyczajnie, po pewnym czasie te dane zaczęły być zwykłym szumem informacyjnym i nadały całej historii wydźwięk mało prawdopodobny. Bo co to miało być? Poradnik? Słownik? Przewodnik po kwiatach? Czy pełnokrwista opowieść? Moim zdaniem autorka przedobrzyła, bo mniej, czasem znaczy więcej.

* Słowo klucz tej opowieści to : p r z e m o c

6/10 dobra, ale bez szału i z potknięciami w konstrukcji 

* Muszę jednak oddać tej książce jedno - po jej przeczytaniu pozostał we mnie duży żal - żal straconych szans - czyli tego, co każdy traci, chociaż raz...

Wydawnictwo Marginesy

 π