#recenzjePi "Pasja życia" Irving Stone

Irving Stone stworzył przepiękny obraz wybitnego malarza Vincenta van Gogha. To przerażająco smutna historia człowieka, który tak bardzo jak był wybitny, tak bardzo był samotny.

Na pierwszy plan wysuwa się wielka miłość braterska. Miłość do grobu - święta.

Jestem pod ogromnym wrażeniem. Jestem też szczerze wzruszona. Choć Vincent mnie w wielu momentach drażnił, nawet wkurzał, widzę w nim przede wszystkim prawdę. To postać bez cienia zawiści, to istota ludzka pragnąca się kształcić, borykająca się z życiem, czująca mocniej, przeżywająca wszystko silniej. Nie jest łatwo być artystą. Nie było łatwo być van Gogh'em. Dlaczego? Bo On doświadczał boleśnie każdy promień Słońca, każdy powiew wiatru, drżenie serca innych było jego trzęsieniem ziemi.

Autor "Pasji życia" pozwolił czytelnikowi poznać mistrza. To świetna książka, która zbliża każdego, kto po nią sięgnie, do doskonałości... doskonałości pełnej radosnych, żółtych Słoneczników.

Czytałam tę opowieść dość długo. Dlaczego? Chyba dlatego, że mnie zasmucała. Przygnębiał mnie codzienny wysiłek dobrego, choć może trochę naiwnego mężczyzny. Pragnął miłości a odnalazł kpinę. To nie powinno się stać. Nie zasłużył sobie na to. "Rudy wariat" potrafił kochać jak żaden "normalny".

* Jednak, co najważniejsze, najbardziej cenię Theo, i głęboko wierzę, że bez Theo nie byłoby Vincenta. To był BRAT! Przyjaciel i złoty człowiek. Właśnie, ze względu na niego, Vincent nie powinien tak kończyć życia. To było samolubne i ten czyn, niestety, zadecydował również o losie Theo.

7/10

cytat:

"Ale nie o to idzie, aby było wielu, tylko aby był ktoś, kogo się naprawdę lubi. Jak nie, to człowiek jest sam."

Wydawnictwo Muza

 π