#recenzjePi "Książka, która NAPRAWDĘ nie chciała być czytana" David Sundin

Po KSIĄŻCE, KTÓRA NIE CHCIAŁA BYĆ CZYTANA przyszedł czas na KSIĄŻKĘ, KTÓRA NAPRAWDĘ NIE CHCIAŁA BYĆ CZYTANA. David Sundin miał ciekawy pomysł i przyjemnie go zrealizował. Te pozycje najlepiej czyta się oczywiście z dzieckiem. Mały słuchacz śmieje się, jest zainteresowany i chce jeszcze.

Zarówno pierwsza część, jak i druga są pięknie wydane. Ilustracje, to czysta rewelacja, mamy wrażenie, że obcujemy z jakiś starym i magicznym pismem, więc trudno nie być zadowolonym. Oprawa jest twarda a kolory stonowane, takie jakie lubię, niekrzykliwe, eleganckie.

To wszytko uzupełnia oryginalne poczucie humoru i wrażenie, że książka z nami rozmawia. Trudno o lepszego towarzysz - prawda? Tylko, że ta konkretna książka NAPRAWDĘ NIE CHCE BYĆ CZYTANA i robi nam masę psikusów. Podgryza, zamienia litery, szczuje nas potworem... ufff, ależ z niej łobuz.

Może nie jest to ambitna literatura, ale nie taka miała być. Książki Sundin'a mają bawić i zaczepiać czytelnika. Autor wykorzystał nośnik, jakim jest książka, by zająć dziecko czystą rozrywką i wciągnąć w tę grę rodzica. Dla mnie bomba!

to co? odważycie się przeczytać książkę, która gryzie ?

Wydawnictwo Zysk i S-ka

egzemplarz recenzencki

π