#recenzjePi "ZA MILION LAT OD DZISIAJ o śladach, jakie zostawiamy" David Farrier

Ten reportaż ma moc, ma siłę oddziaływania na wyobraźnię, na czytelnika, ma myśli i oby i na czyny. Nie spodziewałam się tak świetnej lektury, która w sposób głęboko literacki, a jednocześnie ściśle naukowy opisuje nam to, co zostawimy Ziemi. Ślady stóp na pisaku zmyje morze, ale ślady plastikowej codzienności będą na miliony lat połączone z oddychającą tkanką Błękitnej Planety.

David Farrier oczarował mnie stylem, bo "ZA MILION LAT OD DZISIAJ", to pozycja czuła, pięknie napisana. Czytając tę książkę miałam wrażenie, że czytam współczesną baśń, która niesie w sobie niebezpieczną pieśń przyszłości.

Autor często odwołuje się do wielkich dzieł światowej literatury. Mamy tu mitologię, która sprytnie maluje nam obraz na pozór metaforyczny, ale gdy przyjrzymy się tym treściom bliżej, uważniej, to zauważymy ich ponadczasową prawdę, ludzką przezorność, intuicję, która od wieków towarzyszy naszemu gatunkowi, ale której także od wieków nie słuchamy... choć słyszymy.

Rozdział 3 "Butelka jako bohater" stał się moim ulubionym, choć na oko uznałam, że będzie tym najmniej interesującym. Jest to ODYSEJA BUTELKI, tak fenomenalnie opisana przez Farrier'a, że już chyba na zawsze pozostanie jej cień w mojej głowie. Ta podróż wydaje się wieczna, a jej konsekwencje spektakularne... bo plastik jest sztuczny, ale trwa niewzruszony i wżera się w ciało świata.

Uwielbiam te odniesienia do literatury. Autor świetnie łączy ludzką wyobraźnię z ludzką siłą twórczą. Znajdziemy tu słowa Kapuścińskiego, magiczne metafory Woolf ("Fale"), mitologiczne opowieści i ludowe bajki, jak chociażby ta nigeryjska o NIENASYCONEJ DRODZE i groźnym Królu Dróg. Wszystko to idealnie opisuje grozę, czarą linię, która prowadzi nas do przyszłości której skamieliny będą pachnieć sztucznością, nuklearnym syfem, bladą i martwą Rafą Koralową, lodowcami, które zniknęły i podwodnymi miastami widmo.

Autor poruszył wiele ważnych tematów, sam choć był bohaterem tej książki, nie narzucał się czytelnikowi. Był obserwatorem, bajarzem, opowiadaczem. Napisał bardzo przystępny i mądry reportaż, który w czuły i pełen miłości do człowieka sposób zwraca się także do tego samego człowieka z prośbą o - rozsądek.

Nie byłabym sobą, gdybym w tym kontekście nie napisała o tym, że niemal cały majątek leży w rękach 1% ludzkości i to ten 1% powinien jako pierwszy bić się w pierś... tylko, że to nie jest możliwe. Nienażarte bogactwo musi się przecież bogacić.

Sięgnijcie po tę książką - bo warto! Okładka może troszkę zniechęcać, ale nie dajcie się jej zwieść, bo to lektura świetna, która wciąga, wzrusza, porusza, wyjaśnia, uczula i wykopuje niewygodne fakty z ziemi - nawet jeśli jest to zalana betonem ziemia czarnobylska.

Jaki po Tobie ślad odkopią archeolodzy przyszłości?

8/10

seria MUNDUS

Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

bo.wiem

π