#recenzjePi "KRÓTKA HISTORIA CZASU od Wielkiego Wybuchu do czarnych dziur" Stephen Hawking

Przyznaję, że z Hawkingiem raz się lubię, a raz powiedzmy, że lubię się mniej. Oczywiście bardzo doceniam jego wkład w popularyzowanie nauki, był wielkim wizjonerem i niesamowicie silnym, ambitnym, upartym człowiekiem. KRÓTKA HISTORIA CZASU podoba mi się, choć początek był wtórny, lecz zwalam to na fakt, że dzisiaj mamy wiele książek o tej tematyce i coraz to nowsze są też coraz to atrakcyjniejsze. Stephen Hawking był zaś pionierem w tym gatunku.

Więc początek wprowadza nas "historycznie" do zagadnień czasu, a właściwe do nauki jako takiej. Jest ciekawy, ale może nie porywający, zaś kolejne rozdziały są lepsze i utrzymują zwyżkową tendencję. Profesor pisze prostym językiem i zrozumiale tłumaczy to, co zrozumieć trudno. Podczas lektury czytelnik jednak ma wrażenie, że tak naprawdę bardzo mało jeszcze wiemy - coś wiemy, ale jest to ziarenko na pustyni dezorientacji i dywagacji.

"... każdy obserwator ma swoją własną miarę czasu, w postaci niesionego przezeń zegara - przy czym zegary różnych obserwatorów niekoniecznie muszą zgadzać się ze sobą."

Czas zdecydowanie porusza, chociażby dlatego, że od wieków człowiek próbuje go oszukać - jeszcze mu się nie udało. Czy można czas cofnąć? Czy można go przyspieszyć? Pytania fascynujące - a jeszcze bardziej fascynująca jest sama natura czasu, to jak wpływa na nas, jak nas determinuje i że jest wymiarem.

KRÓTKA HISTORIA CZASU zdecydowanie jest książką godną polecanie, to już w zasadzie klasyk wśród książek popularnonaukowych podejmujących te tematy. Nazwisko autora już samo w sobie jest nieprzemijalną reklamą, więc jeśli jeszcze nie czytaliście - to zachęcam.

dajmy czasowi czas

Wydawnictwo Zysk i S-ka

π