#recenzjePi "NIEDOSKONAŁOŚCI" Adrian Tomine

Po naprawdę świetnej SAMOTNOŚCI KOMIKSIARZA zapragnęłam poznać inne dzieła Adriana Tomine i tak w me ręce trafiły NIEDOSKONAŁOŚCI. Ta pozycja jest inna, damsko-męska, kłopotliwa, obyczajowa, skupia się na relacji dwojga ludzi i na wzajemnej nieszczerości, niezrozumieniu, dążeniu do katastrofy... a w tle rasizm, który ma być sposobem na pokazanie niszczącej siły każdego uprzedzenia.

NIEDOSKONAŁOŚCI wprawdzie podobały mi się mniej od SAMOTNOŚCI KOMIKSIARZA, ale głównie dlatego, że mniej mnie poruszany temat interesuje. Jest to jednak komiks bardzo ciekawy, niełatwy w odbiorze, trochę frustrujący i powodujący dyskomfort. Autor dobitnie tutaj udowadnia, że jego największą mocą, jest moc szczerości.

Tomine jest wręcz brutalnie szczery i znakomicie gra na emocjach czytelnika. Najpierw staramy się polubić bohaterów, kibicujemy im, chcemy by się dogadali.... ale im dalej w las, bym gorzej dla nich. Zwłaszcza Ben Tanaka coraz bardziej się pogrąża. To typ, który widzi wady u innych, lecz nie u siebie - z takim partnerem trudno żyć, nawet jeśli się go kocha.

Nie jest jednak taki bez powodu - Ben jest bowiem głęboko nieszczęśliwy. To przykład osoby samotnej do szpiku kości, zagubionej, czującej wstręt do siebie. Przykrywa swoją depresję cynizmem, lecz przecież cynizm jej nie wyleczy.

Relacja, związek, który przedstawił nam Tomine tonie, ale wydaje się, że można by go stosunkowo łatwo uratować - trzeba tylko zadawać odpowiednie pytania i słuchać odpowiedzi. Mówię to jednak z perspektywy obserwatora i nie mam pojęcia, czy gdybym była w takim związku, to potrafiłabym go naprawić. W tym konkretnym przypadku wiele czynników się na siebie nakłada i tworzy nieznośną całość - a gdy bohaterowie wreszcie rozumieją na czym stoją, to i czytelnik oddycha spokojniej.

Jeśli miałabym porównać ten komiks do jakiegoś innego, to pewnie byłby to genialny SNIFF Antonio Pronostico (ogromnie wam polecam - jeden z najlepszych jakie czytałam). NIEDOSKONAŁOŚCI są równie prawdziwe, szczere i oczywiście opisują zwiąże, kobietę i mężczyznę, dwie osoby, które w którymś momencie zgubiły drogę.

Komiks jest przyjemnie wydany, a kreska Tomine daje poczucie bezpieczeństwa, jest pewna, spójna i konkretna. Rysownik potrafi oddać emocje zarówno w obrazie, jak i w bardzo dobrze napisanym dialogu. NIEDOSKONAŁOŚCI wciągają i angażują, dają także wiele tematów do przemyśleń.

dwoje to tłum

Wydawnictwo Kultura Gniewu

π