#recenzjePi "DOBRY OPIEKUN prawdziwa historia o medycynie, szaleństwie i morderstwach" Charles Graeber

Straszne, obrzydliwe zbrodnie na bezbronnych ludziach. DOBRY OPIEKUN, to opowieść o chorym umyśle, a może po prostu o psychopacie, które swoich zbrodni dokonywał z pełną świadomością. Lecz nie to jest najgorsze - najgorsze jest to, że nie zgłaszano żadnych "nieprawidłowości", że wyciszano wszelkie wątpliwości, bo bano się skandalu, bo bano się roszczeń i odszkodowań. Tak - to jest prawdziwa zbrodnia, o której nie można zapominać w kontekście mordów dokonanych przez Charles'a Cullen'a.

Charles Graeber, znany dziennikarz, odsłania przed czytelnikami historię straszliwą, niewyobrażalnie okrutną - bo przecież każdy, kto trafia do szpitala oczekuje, że będą walczyć o jego życie, a nie, że go zabiją. Autor bardzo ciekawe opowiedział tę makabrę, a jego książka jest owocem długich rozmów nie tylko z samym Cullen'em, ale także z ludźmi, który z nim blisko współpracowali, którzy go znali, którzy go lubili! To bardzo interesują zapis.

Sama jednak zawsze mam spore wątpliwości, co do istoty powstawania tego tylu książek. Nie mogę zaakceptować pewnego usprawiedliwiania mordercy, patrzenia z jego perspektywy. Zawsze szukam twarzy ofiar i to o ofiarach chcę pamiętać, nie o kacie. Tutaj jednak się nie zawiodłam.

Dziennikarz w sposób jasny pokazuje czytelnikowi cały obraz tej historii, zagląda w każdy kubeł i wyciąga nawet te najbardziej śmierdzące śmieci. Ta lektura jest ważna, bo odsłania nie tylko zwyrodniałe oblicze Cullen'a, ale zwyrodniałe oblicze biurokracji, strachu przed aferą, miłości do pieniądza i strachu przed odpowiedzialnością - te wszystkie czynniki spowodowały śmierć setek osób... a nie musiało tak być.

Szpital - miejsce, do którego nikt nie chce trafić, ale jeśli już tam trafia, oczekuje pomocy i w pełni powierza swoje życie ludziom, którzy uczyli się do tego zawodu, którzy biorą wielkie pieniądze i którzy mają obowiązek walczyć o każdego pacjenta. W szpitalu nigdy nie może pieniądz być ważniejszy od człowieka... ale czy są takie szpitale? Nie wiem.

To bardzo przykra lektura. Bardzo przykra. Nie ma słów na określenie tego, jakim odpadem społecznym jest Cullen, ale nie ma też słów na tych, którzy tak długo zwlekali z poinformowaniem władz o "nieprawidłowościach". Cóż... za dużo zgonów w szpitalu, to chyba też nie najlepsza renoma.

Na koniec napiszę: szczerzmy się praw, które pozwalają zabijać. I szczerzmy się ludzi, którzy usprawiedliwiają takie decyzje "empatią" i pragną być "dobrymi opiekunami".

Szpital... i jego opiekun

7/10

Wydawnictwo Zysk i S-ka

π