#recenzjePi "POMRUKI BURZY" Robert Jordan, Brandon Sanderson

Myślałam, że cykl KOŁO CZASU już mnie niczym nie zaskoczy, że sobie dopłynie spokojnie do brzegu, do kresu i ostatecznie uznam, że była to podróż niesamowicie długa, czasem nużąca, ale oczywiście wnosząca wiele do fantastyki. POMRUKI BURZY, czyli pierwszy tom do którego dorzucił swój talent Brandon Sanderson, ruszył z kopyta i pięknie ożywił ten misternie skonstruowany świat.

Od trzeciego tomu czytałam KOŁO CZASU bardzo pobieżnie. Zatrzymywałam się przy opisach, dialogi często męczyłam i zwracałam uwagę na imiona, bo szukałam moich ulubionych bohaterów. Teraz mam sporą nadzieję, że życia mi starczy na powtórkę, bo jeśli akcja tak pięknie się będzie zagęszczać i pędzić pod koniec, to można wręcz cieszyć się tymi dłużyznami tomów poprzednich.

Może to efekt placebo - że SANDERSON - bo to całkiem prawdopodobne. Czytałam SANDERSONA trzytomową serię DO GWIAZD i jestem nią oczarowana. Bardzo spodobał mi się jego styl i to, jak ładnie buduje akcję, konstruuje charaktery bohaterów i je z rozdziału na rozdział wzbogaca. POMRUKI BURZY zdają się być świetnym przykładem kunsztu tego pisarza, który ze światem ROBERTA JORDANA zrobił piękną magię... i to mnie zmusza do powrotu i do większej uwagi dla całego KOŁA CZASU.

Wydawnictwo Zysk i S-ka rewelacyjnie wznowili ten cykl. Przepiękne wydania w twardej oprawie tworzą zachwycającą całość na półce. Biblioteczka od nich - choć się ugina - to błyszczy. Trzeba przecież przyznać, że JORDAN stworzył dzieło wielkie, które stało się już klasykiem w swoim gatunku.

dzieje się

KOŁO CZASU

tom 12

Wydawnictwo Zysk i S-ka

egzemplarz recenzencki

π

#recenzjePi "LOKI poradnik złego boga: jak wziąć na siebie winę" Louie Stowell

LOKI PORADNIK ZŁEGO BOGA: JAK WZIĄĆ NA SIEBIE WINĘ, to drugi tom tej sympatycznej serii, która sprytnie wykorzystuje mitologię skandynawską do przedstawienia problemów nastoletniego człowieka. LOUIE STOWELL w zabawnym stylu kontynuuje swoją oryginalną opowieść o pewnym chłopcu, który nie może się wpasować w ziemskie zasady.

Uważam, że jest to ciekawa książka, która potrafi dotrzeć do nastoletniego czytelnika i sprawić, że poczuje się zrozumiany. Takie przedstawienie, fantastyczne przedstawienie życia na Ziemi - jako boga Asgardu - pozwala młodej osobie poczuć moc... "mam tę moc".

Pierwszy tom był równie uroczy i poruszał zagadnienie JAK BYĆ DOBRYM... drugi zdaje się bardziej ambitny, bo BRANIE WINY NA SIEBIE jest dość mało popularne. LOKI, to niby złośliwe stworzenie - ale okazuje się, że ma dobre serce i potrafi zawalczyć nie tylko o siebie, ale także o innych.

STOWELL w swoich książkach nie prezentuje wyłącznie opowieści literackiej, ale łączy ilustracje z tekstem. Rysunki są zabawne i tworzą "energiczny" klimat... pełen nastoletniego buntu. Książki są świetnie wydane i mogą być ciekawym pomysłem na prezent dla dorastającego człowieka.

znów ten LOKI

LOKI poradnik złego boga

tom 2

Wydawnictwo Zysk i S-ka

egzemplarz recenzencki

π

#recenzjePi "Bibliomulica z Kordoby" Leonard Chemineau, Wilfrid Lupano

Książki, które przeszły przez nasze ręce... każda z historią, z treścią, z opowieścią w sobie i o sobie - te książki mają wielką moc i często padały "ofiarą" wojen o umysły. Dlatego jakże znaczące, ważne jest, że komiks, który właśnie przeczytałam, podjął ten temat z - nie tylko z wyczuciem, nie tylko z hipnotyzującym pięknem kreski i koloru - ale także z humorem, bez którego to okrucieństwo na książkach, które było zawsze początkiem zbrodni na ludziach, byłoby tylko kolejną relacją przeszłych dni. Ten dziwny humor, który nadaje surrealistycznej lekkości bohaterom, akcji, ilustracjom, właśnie on sprawia, że lektura BIBLIOMULICY Z KORDOBY ujmuje za serce i pozostaje w pamięci.

Wilfrid Lupano swym scenariuszem zadziwia. Zadziwia, bo jakimś cudem udało mu się każde zdanie połączyć z rzetelnością, dbałością o historię, z literackim, wysokim poziomem. Nasi bohaterowie, interesujące trio, które na pierwszy rzut oka do siebie wcale nie pasuje, ostatecznie tworzy ekipę nie do pokonania. Ich siła jest w ich determinacji i dobroci... i oczywiście w MULICY... BIBLIOMULICY Z KORDOBY. Piękna opowieść o sile marzeń, o walce o to, w co się wierzy, o bezpieczeństwie, które może dać tylko współpraca, przyjaźń i zaufanie.

Jednak BIBLIOMULICA Z KORDOBY, to także dzieło wizualne, dopracowane, staranne, z pięknymi rozwiązaniami kadrowymi i wyjątkowo spektakularnym doborze kolorów. Za rysunki odpowiada Leonard Chemineu i od pierwszej strony - od okładki widać, że włożył w to cały swój talent, masę czasu i pewnie trochę zdrowia. Wspaniale narysowany komiks, który gasi pragnienie patrzenia na rzeczy ładne. I oczywiście kolory, które położył Christophe Bouchard. Te barwy dają życie tej historii i świetnie budują atmosferę. Rewelacyjna robota!

Mądra opowieść, wzruszająco zabawna, smutna, ale i pełna nadziei... bo czasem wystarczy troje ludzi i mulica, by uwierzyć, że świat się nie kończy - że się zaczyna i że zawsze warto walczyć o lepsze jutro i o to, co kochamy.

Komiks jest wspaniale wydany. Twarda oprawa, piękny papier, wszystko starannie dopracowane. Miło takie komiksy trzymać w rękach, miło je czytać, oglądać, poznawać. Polecam każdemu, kto kocha książki - bo to komiks o wielkiej do nich miłości.

prosimy nie jeść książek

Wydawnictwo Kultura Gniewu

egzemplarz recenzencki

π

#recenzjePi "Mickey7" Edward Ashton

SF, to zdecydowanie ten gatunek, który cenię i bardzo, ale to bardzo lubię. Chyba nie trafiłam jeszcze na słabe SF - zawsze jest przynajmniej dobre i podobnie jest w przypadku MICKEY'a 7. Książka zaraz skojarzyła mi się z moją ulubioną w gatunku, czyli TEN CHOLERNY KSIĘŻYC Algisa Budrysa (ogromnie polecam), jednak było to chwilowe skojarzenie, bo choć powiedziałabym, że ogólny zarys fabuły jest zbliżony i ma wiele podobieństw, to wykonanie i przesłanie rożni się diametralnie.

Edward Ashton, to pisarz, który postawił jednak na akcję, na to, by się działo, Budris zaś stworzył czysto filozoficzną powieść. MICKEY 7, to opowieść o człowieku niemal nieśmiertelnym, ale jednak, czy kopia to wciąż Ty? Oczywiście mamy tu filozoficzne pytania o życie, o ja i o etykę, moralność, to co jest dobre i co złe... ale jednak MICKEY 7 toczy się zdarzeniami, nowymi wyzwaniami, wspomnieniami poprzednich MICKEYów, ich śmierci i tego, jaki to ma wpływ na obecnego 7 i na 8, bo ci dwaj muszą ze sobą jakoś współpracować.

Jest także kwestia, która chyba najbardziej mnie fascynowała, czyli temat stworów, potworów... które okazują się kimś więcej niż maszynami do zabijania, groźnymi mutantami. One myślą! Fajna koncepcja i pomysł super, choć było akurat o tym dość mało... właściwie tylko sam początek i sam koniec... a szkoda.

Książka jest ciekawa, jest o czym myśleć, choć czasem miałam wrażenie pewnej powtarzalności, jakby niektóre sceny były albo niepotrzebne, albo podobne. Jednak jest to interesujące SF, które tworzy świat skomplikowany - dokładnie tak skomplikowany, jak skomplikowane bywa życie ludzki... i bez kolna czasem nam się dwoi w oczach i marzy nieśmiertelność.

Ładnie wydana pozycja. Elegancka okładka, twarda, z świetną grafiką. I na prezent i dla siebie - dobra rzecz, niewymagająca wielkiego skupienia, a dająca satysfakcję. Całkiem fajna opowieść.

kim jest ten człowiek ?

Wydawnictwo Zysk i S-ka

egzemplarz recenzencki

π

#recenzjePi "KACPER I SPÓŁKA zagajnik przejścia" Adam Święcki

Po pierwszym tomie KACPRA I SPÓŁKI uroczysko szyszymory - jeszcze się zastanawiałam, czy to może przypadek, że się tak "udało" Adamowi Święckiemu stworzyć tak rewelacyjny komiks dla "dzieci"... cóż, to nie był fart, ani przypadek - to talent! ZAGAJNIK PRZEJŚCIA, czyli drugi tom serii dobitnie udowodnił, że autor wie co robi i robi to świetnie.

Myślę, że naprawdę mogę napisać, że to najlepszy komiks dla młodego czytelnika jaki miałam w rękach... no może HILDA przebija KACPRA I SPÓŁKĘ i MUMINKI, ale takim tytanom oddać koronę, to nie wstyd. Jestem całkowicie zachwycona tymi bohaterami, dialogami, kreskom, kolorami, fabułą. Wszytko jest idealnie wyważone i autentycznie wciąga! Wciąga przygodą, magią i rzetelnym prowadzeniem akcji.

Adam Święcki nie tylko jest utalentowanym rysownikiem, ale i sprytnym, zwinnym pisarzem. Tutaj w każdym dialogi czuć szacunek do czytelnika. Ani razu nie pomyślałam, że dialog jest infantylny, że humor naiwny - oj nie! Komiksy Adama Święckiego są napisane z fantazją, która nigdy nie ociera się o banał, a słowiańska mitologia potraktowana została tu na serio - czuć ten świat, tę niesamowitość lasów, zagajników, dzikoludków, bagienników i przewodników.

Rewelacyjnie wydany komiks, który zabiera małego i dużego czytelnika z zaskakującą podróż w piękną puentą. Mamy tu nie tylko akcję, ale także prawdziwą przyjaźń, poświęcenie, bohaterstwo i humor, bo z uśmiechem łatwiej iść przez życie. Brawo dla Adama Święckiego i dla krótkich gatek! Nie mogę się doczekać kolejnych tomów - proszę... nie zwlekajcie z ich wydaniem!

w międzyświecie - wszędzie i nigdzie jednocześnie

tom 2

Kacper i Spółka

krótkie gatki

Wydawnictwo Kultura Gniewu

egzemplarz recenzencki

π

#recenzjePi "LADY WHISTLEDOWN kontratakuje" Julia Quinn i in.

Idę, owczym pędem w uniwersum Pani Quinn - chyba bardziej już z chęci poznania całości, uzupełniania serii, niż z potrzeby serca... niemniej jednak uważam, że jej pomysły są fajne, książki miłe i styl uroczy. Tutaj akurat mamy drugi tom serii Lady Whistledown KONTRATAKUJE i są to książki zawierające opowiadania inspirowane twórczością autorki BRIDGERTONÓW. Mamy tu oczywiście jedno opowiadanie samej Julii Quinn, ale reszta to dzieła innych pisarek.

Jak więc wygląda ten zbiór? Całkiem dobrze. Myślę, że to świetna seria dla tych, którzy chcą zobaczyć, czy czują romans. Oczywiście postaci nie są rozbudowane, to proste opowieści, o czym można już trochę się przekonać po tytułach ("Pierwszy pocałunek", "Ostatnia pokusa", "Najlepszy z obu światów" - tu tytuł jest nawet interesujący, " Dla mnie jedyny").

Lady Whistledown, to faktycznie moja ulubiona postać stworzona przez Quinn, to też rozumiem pomysł pociągnięcia tego wątku, jej charyzmy i dowcipu. Dobrze się to czyta, bardzo szybko, czasem żenująco... ale to chyba już tak z romansami jest.

Książki są ślicznie wydawane, zwiewnie, miło kolorystycznie, spokojnie, kojąco. Bardzo ładnie wyglądają na półce - można wpaść w pułapkę uroczych grzbietów. Ogólnie - to radosna miłosna twórczość, jeśli więc ktoś szuka tego typu rozrywki, to to będzie udany wybór.

opowieści miłosnej treści

tom 2

Lady Whistledown

Wydawnictwo Zysk i S-ka

egzemplarz recenzencki

π

#recenzjePi "PRZENOŚNA MAGIA historia książek i ich czytelników" Emma Smith

Książka o książkach - trudno się nad nią nie zatrzymać. Każdy, kto lubi czytać doceni pomysł i się raczej zainteresuje PRZENOŚNĄ MAGIĄ Emmy Smith. Wydawnictwo bo.wiem w swej serii historiai prezentuje naprawdę ciekawe tytuły. Tym razem dostajemy słów parę (a nawet sporo) o roli, miejscu i znaczeniu książki nie tylko w pojedynczym ludzkim życiu, ale i historii całej ludzkości.

Perspektywa jest szeroka, a temat ogromny, potężny, wręcz gargantuiczny! Czy Emma Smith dobrze wywiązała się z tego zadnia? I tak, i nie. Zdecydowanie wykonała wielką pracę i spojrzała na książkę z różnych stron, ale nie wiem czy pokazała faktyczne znaczenie opowieści dla człowieka. Myślę, że skupiła się na kwestiach historycznych, na tym, że książka może łączyć, może dzielić, może być zła, może być dobra... ale zabrakło mi takiego osobistego kontaktu z "przedmiotem". Jest raczej ideowo, oceniająco - mniej czująco (że tak się dziwnie wyrażę).

PRZENOŚNA MAGIA jest jednak pozycją bardzo, bardzo ciekawą. Przede wszystkim można się z niej wiele nauczyć. Możliwie, że moje doczepianie się nie ma sensu, ponieważ seria historiai ma być od strony właśnie historycznej i Smith jak najbardziej spełniła tę cechę, ale ja po prostu tą jej perspektywę nie zawsze podzielałam. Możliwie, że jest dla mnie zbyt sucha, może nawet okrutna i ściśle wypunktowana.

Wracając jednak do meritum, do treści, której jest tu dużo i dużo ciekawej, bo np. Mein Kampf, to zawsze wyzwanie. Spojrzenie na książkę pod względem nowoczesnych technologii, lansowania się w mediach itd. również daje ciekawą lekturę. Ogromnie spodobał mi się wątek Marilyn Monroe i Ulissesa, a także sam pomysł na tytuł autorka zagarnęła z jednej z ciekawszych książek o pisaniu Kinga.

Podsumowując, może nie zakochałam się w tej pozycji, ale sądzę, że książkoholik z pewnością sięgnie. To pozycja ciekawa, dobrze napisana, pokazująca charakter autorki, jej stosunek do książek w ujęciu ogólnym, jak i do konkretnych tytułów. PRZENOŚNA MAGIA interesująco pokazuje wpływ książki na historię, na dzieje świata, na jego przemiany, przewroty społeczne, kulturowe, religijne. Ta opowieść o opowieściach jest dowodem na to, że my, ludzie nigdy nie przestaniemy snuć marzeń o wielkich rzeczach, o wspaniałych przygodach i o niegasnącej nadziei na lepsze jutro. Może i czasem wykorzystujemy książki w złych celach, ale czy nie wszystko można na końcu ocenić - w następnej książce? Kto wie, co o nas napiszą nasze dzieci...

książki w książce

seria HISTORIAI

bo.wiem

Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

egzemplarz recenzencki

π

#recenzjePi "PRZESILENIE" Joanna Ave Sępek

Serio? To jest debiut? Cóż... to chyba każdy chciałby tak debiutować, bo PRZESILENIE jest komiksem świetnym, zaskakującym, poruszającym w piękny sposób bardzo trudne, głębokie tematy. Jestem pod dużym wrażeniem, bo nie tylko kreska, kolor, ale i fabuła stoją na wysokim poziomie. Jest pięknie i ja chcę takich komiksów czytać więcej.

Nie sądziłam, że Joanna Ave Sępek poruszy mnie, wzruszy i do siebie, swojej wizji tak łatwo, tak bez problemów, bez turbulencji - przekona. Pozornie to opowieść przygodowa, komiks drogi, bo nasza główna bohaterka Koza, pragnie pokonać smoka, zdobyć koronę i wrócić do domu z podniesioną głową... ale to tylko powierzchnia, tylko pozory, bo nasza Koza tak naprawdę zmaga się z życiem, z niską samooceną, z rozpaczliwą próbą udowodnienia światu i sobie, że jest coś warta.

Sępek przepięknie pokazała w swoim komisie siłę przyjaźni, wielkie oddanie drugiej istocie i to, że czasem, nawet gdy myślimy, że jesteśmy sami, to tak naprawdę prawdziwy przyjaciel zawsze jest obok - to ma nawet inną nazwę... to jest miłość.

Czasem wydawało mi się, że Koza ma problemy psychiczne, ale takie... zdiagnozowanie, nazwane rozdwojeniem jaźni... jednak im więcej czasu z nią spędzałam, tym wyraźniej widziałam, że ona jest normalna, że to świat zwariował, że narzuca jej (nam) chore ambicje. Nic nie osiągnąłeś? Jesteś tchórzem! Nie jesteś nic wart! Jesteś do niczego! Czyż to nie brzmi znajomo... tak niestety... codziennie?

Lecz PRZESILENIE, to nie tylko fabuła, ale także warstwa czysto artystyczna. Rysunki Sępek są bardzo, bardzo dobre. Ma mocny, spójny, rozpoznawalny styl - jest oryginalna... a przecież piszę o debiutantce! Piękne kolory, "gładkie" przejścia z kadru do kadru. Może czasem zauważalna jest powtarzalność, ale to naprawdę jak już muszę się do czegoś przyczepić. Ogólnie PRZESILENIE, to nie tylko mądry, ale i piękny komiks. Bardzo polecam - aż szkoda, że nie był dłuższy... choć może nie musiał... może właśnie był w sam raz... idealnie kozi... tzn. ludzki.

by dojrzeć do bycia zwyczajnym

Wydawnictwo Kultura Gniewu

egzemplarz recenzencki

π