#recenzjePi "WILDFIRE" Hannah Grace

I znów wylądowałam w Maple Hills. Trochę siłą rozpędu, trochę ze względów estetycznych (zarówno ICEBREAKER jak i WILDFIRE są książkami wydanymi - ślicznie). Przyznaję, już nie od dzisiaj, że to nie mój klimat, a pierwszy tom naprawdę nie trafiła do mnie... Jak więc odebrałam WILDFIRE? O dziwo lepiej! Tylko, że nie wiem, dlaczego lepiej... serio nie mam pojęcia.

Książka jest infantylna, tak jak jej poprzedniczka. Wszystko, co się w fabule dzieje, jest bardzo naiwne więc spokojnie można napisać, że sceny pikantne są w tym wypadku ozdobą - niemalże jedyną. Lecz WILDFIRE zniosłam zdecydowanie lepiej od ICEBREAKERA, może to kwestia głównej bohaterki - Aurora da się lubić, pomimo swych totalnie głupich decyzji. Russ także jest do zniesienia, ale jak się nad tym dłużej zastanawiam, to chyba końcówka przeważyła i zadecydowała o całkiem niezłym wrażeniu.

Oczywiście to, co wygrywa - to wygląd książki. Ten drugi tom serii Maple Hills jest uroczy, słodki, różowy do bólu oczu, a barwione brzegi sprawiają, że miło się na WILDFIRE patrzy, Zdolności literackie Hannah Grace nie podskoczyły, ale w tym gatunku są wystarczające - jak widać - by osiągnąć sukces. jakoś nie dziwi mnie rzesza fanów - bo czemu by nie? Książka nie wydaje mi się szkodliwa, opowiada o dwójce zakochanych w sobie ludzi... no może mogli te wybuchy miłości ustawić trochę w inne kolejności, ale życie przecież nie toczy się pod dyktando i chyba lepiej pozwolić - czasem - po prostu życiu się dziać.

na obozie stało się

tom 2

Maple Hills

Wydawnictwo Zysk i S-ka

egzemplarz recenzencki

π